Van mij mag het begrip zelfcompassie wel wat meer aandacht krijgen dan rond de feestdagen. Dit begrip is namelijk ontzettend belangrijk voor gezond psychisch functioneren en het ontbreekt eigenlijk altijd bij de mensen die ik spreek in het kader van psychotherapie. Die gaan vaak ten onder aan hun interne kritiek en hoge eisen. Of nog erger: aan zelfhaat, schaamte en schuld.
Net als bij andere vaardigheden heb je ouders nodig om die zelfcompassie te ontwikkelen. Maar ook binnen een cultuur of maatschappij kan naar mijn mening meer of minder ruimte en aandacht voor compassie zijn. Binnen alle religies is compassie een heel belangrijk onderwerp, al wordt dat in de huidige wereldpolitiek niet altijd even duidelijk.
Geen mens verdient het om zich intens te schamen of zichzelf te haten, net als een ander dat niet verdient. Als ik mensen vraag hoe ze over een ander (bijvoorbeeld een goede vriend of vriendin) zouden oordelen, als die hetzelfde had gedaan of gevoeld, zijn ze vaak heel mild en begripvol. Waarom dan naar zichzelf toe zo hard? Ik probeer dan diezelfde milde houding of blik naar binnen te richten, zodat de kritiek, schaamte of haat kan veranderen in begrip, mildheid en liefde. Dat vraagt veel werk.
Ik vond daarover dit treffende citaat van Karen Armstrong:
“Compassion is practically acquired knowledge, like dancing. You must do it and practice diligently, day by day. Meer daarover schrijft ze in haar boek: “Twelve steps to an compassionate life”.
Ook in mindfulnesscursussen en bij yoga is zelfcompassie een belangrijk begrip. Roos Vonk heeft de site van Kirsten Neff vertaald in het Nederlands. Kirsten Neff doet onderzoek naar de ontwikkeling van zelfcompassie. Roos Vonk is deskundige op het gebied van zelfcompassie, zelfwaardering en zelfbeeld. Op de site: www.zelfcompassie.nl, vind je nuttige oefeningen en meer informatie.
Tenslotte: Noor en ik wensen jullie een gelukkig nieuw jaar, met daarin rust, plezier en een flinke dosis compassie voor jezelf en de ander![:]
